Գրականություն

Նա նստել էր պատուհանի մոտ և դիտում էր, թե ինչպես է երեկոն կլանում փողոցը։ Գլուխը հենել էր պատուհանիվարագույրին, իսկ ռունգերում՝ փոշոտ կրետոնի հոտն էր։Հոգնած էր։ Անցորդները սակավ էին։ Տուն մտավ վերջին շենքի բնակիչը,լսվեց նրա կոշիկների ձայնը և քիչ անց դրանք ճռճռացին նոր,կարմիր շենքերի առաջ ձգվող արահետի վրա։ Մի ժամանակ այդտեղ դաշտ էր, ուր նրանք ամեն … [Read more…]

* * *Թաթիկներըդ լուսեղեն —Լույս-թըռչնիկներ դրախտի.Ճաճաչներով ոսկեղենԲույն կհյուսեն նոր բախտի։ Զմրուխտ թասով գինի ես,Բույրըդ աշխարք է առել. Շուրթըս դիպավ շրթունքիդԱշխարքիս տերն եմ դառել։ Մազերըդ մեղմ փայելով՝Ինքս ինձեն հեռացա,Աչերիդ մէջ նայելով՝Ողջ տիեզերք մոռացա… * * *Սիրեցի, յարս տարան.Յարա տըվին ու տարան— Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,Սիրտըս պոկեցին, տարան: Ցավըս խորն է, ճար չըկա,Ճար չըկա, ճար անող … [Read more…]

Քանի՜ ու քանի՜ ասեմ,վարդ մի՛ սիրեր, փուշ ունի,Գընա՝ մանուշակ սիրէ,փուշ չունի, անուշ հոտ ունի,Վարդըն բացուած մի՛ սիրեր,որ գայ ի ծոցըդ թառամի,Վարդըն պուլպուլիկ սիրէ,որ գայ ի ծոցըդ ու բացուի։

Նահապետ Քուչակին ծնունդը ենթադրաբար կը վերագրուի 1490-ական թուականներու սկիզբներուն, իսկ մահը, համաձայն հայրենի գիւղին Ս. Թէոդորոս եկեղեցւոյ պատին տակ պահպանուած շիրմաքարին արձանագրութեան՝ 1592-ին: Այս ժամկէտները լիովին կը համընկնին իր հասակին մասին անոր ձգած յիշատակարանին ու բովանդակութեան: Ես Քուչակս եմ վանեցի,Ի գեղէն Խառակոնիսա,Լըցեր եմ հարիւր տարին,Էլ չի գար մտքիկս ի վերայ…. Անոր մասին եղած ժողովրդական զրոյցները … [Read more…]

Եվ ա՛յս գիշեր, իմ երազում, քեզ հետ մեկտեղ պարեցինք, Սեր-ոգիներ սուրբ սեղանում մեղրամոմեր շարեցին։ Ոսկի-արծաթ ամպի ծալեն նուրբ ու բարակ քող ճարեցինք, Ինծի-քեզի կարմիր-կանաչ սիրո շապիկ կարեցին:

Բարակ ուղին սողալով , Ոտի տակին դողալով ,  Ճամփի ծայրին բուսել է Կյանքի ծառը շողալով :  Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի Այս ճանապարհն Անհունի․․․   Մարդու, բույսի, գազանի Եվ թևավոր թռչունի :

Բաննաստեղծությունները հայրենիքի մասին են ինձ շատ դուր եկավ:ենք սովորել ենք սեպտեմբերի սկզբում:Երեքն ել նվիրված են Հայրենիքին,բայց երեքն էլ շատ տարբեր են իրարից:Ամեն մեկը փորձել է արտահայտվել այնպես ինչպես ինքն է զգացել և ցանկացել արտահայտվել: Եղիշե Չարենցի <<Հայրենիքում>> բանաստեղծությունը կարդալիս մարմնովս դող է անցնում,ամեն տառ ամեն բառ շատ գեղեցիկ է շարադրված:Շատ հրաշալի բանաստեղծություն է ես շատ … [Read more…]

Է՜յ, ջան-հայրենիք, ինչքա՜ն սիրուն ես, Սարերըդ կորած երկնի մովի մեջ. Ջրերըդ անո՛ւշ, հովերըդ անո՛ւշ, Մենակ բալեքըդ արուն ծովի մեջ: Քու հողին մեռնեմ, անգի՛ն հայրենիք, Ա՜խ, քիչ է, թե որ մի կյանքով մեռնեմ, Երնեկ ունենամ հազար ու մի կյանք, Հազա՛րն էլ սըրտանց քեզ մատաղ անեմ:  Ու հազար կյանքով քու դարդին մեռնեմ, Բալեքիդ մատա՛ղ, մատա՛ղ քու սիրուն. … [Read more…]